Chlorofyl is de wetenschappelijke benaming voor bladgroen, een pigmentstof die planten en algen een groene kleur geeft. Bladgroen komt van nature voor in alle groene grassen, bloemen, bladeren (van bomen, struiken en planten) en (dus) ook in eetbare zaken als groene groente, zaden en noten, algen en zeewieren. Ook komt het voor in groenten die niet groen van kleur zijn, maar dat zijn te verwaarlozen hoeveelheden. Chlorofyl wordt vanwege de hoge voedingswaarden in hoge concentraties verwerkt in voedingssupplementen.
Het nut van chlorofyl voor de plant
Planten moeten zich voeden om te kunnen groeien. Nu hebben planten een bijzondere gave, want ze kunnen het voedsel zelf maken. Ze zijn de daarmee uniek op deze aarde, want niet-planten hebben altijd een ander organisme nodig om zich van voeding te voorzien. Planten eten geen andere organismen (met uitzondering van de vleesetende planten natuurlijk). Ze maken hun voedsel zelf. Ze hebben hiervoor water en koolstofdioxide nodig. Dat water halen ze met hun wortels uit de bodem en het koolstofdioxide vangen ze via microscopische kleine gaatjes in de bladeren op uit de lucht. Met het water en koolstofdioxide bereiden ze suikers. Om dit proces in gang te zetten en te houden hebben planten energie nodig. Die energie halen ze uit het licht, vooral het zonlicht. Tijdens het proces produceren de planten afval. Dat afval laten ze via dezelfde gaatjes (huidmondjes) naar buiten ontsnappen in de vorm van zuurstof. Planten kunnen alleen het water en koolstofdioxide omzetten in voedsel met behulp van de stof chlorofyl. Bladgroen dus. De naam verwijst naar de groene kleur die ontstaat door een proces wat we fotosynthese noemen.
Het profijt van chlorofyl voor de mens
Chlorofyl stelt dus planten in staat om zichzelf van voedsel te voorzien en de aarde in het proces van zuurstof. Dat maakt chlorofyl zo bijzonder. Dan moet dit stofje wel hele bijzondere eigenschappen bezitten! En dat geeft reden voor vele onderzoeken. Inderdaad zijn er positieve eigenschappen ontdekt. Chlorofyl verschilt één element van hemoglobine, een stof die ons bloed rood kleurt en voor het zuurstoftransport zorgt. In de kern van hemoglobine zit ijzer, terwijl in de kern van chlorofyl magnesium zit. Chlorofyl zou ontgiftende eigenschappen bezitten, het immuunsysteem verbeteren, de nieren stimuleren en de aanmaak van rode bloedcellen stimuleren. Veel hiervan is ook wetenschappelijk bewezen, maar lang niet alles. Er zijn op dit moment ook diverse onderzoeken gaande naar de positieve inbreng van chlorofyl bij verschillende vormen van kanker.
Zo kom je eenvoudig zelf aan chlorofyl
Wil je zelf profiteren van de gunstige eigenschappen van chlorofyl, dan kun je het beste dagelijks veel groenten eten. Dat is niet alleen bevorderlijk voor een hoeveelheid opname chlorofyl, want planten bevatten meerdere vitamines, mineralen en vezels die je lichaam nodig heeft om optimaal te kunnen functioneren. Bladgroente eet je bij voorkeur rauw, omdat op die manier het chlorofyl beter bewaard blijft. In een smoothie wordt de stof uit bladgroente zelfs nog beter door het lichaam opgenomen. Stevige groenten (spruitjes, broccoli, groene asperges en dergelijke) kun je kort stomen. De celwanden van de groenten worden op die wijze opengebroken waarmee het chlorofyl vrijkomt. Je darmen kunnen het chlorofyl op die manier makkelijker en sneller opnemen. Kook groene groente daarom zo kort mogelijk, beslist niet langer dan 5 minuten. Wanneer je om wat voor reden ook weinig of onvoldoende verse groente eet of een chlorofylbooster nodig hebt, kun je de dagelijkse voeding aanvullen met een voedingssupplement waarin chlorofyl zit (zoals in Chlorella of spirulina). Zie het voedingssupplement dan wel als een aanvulling op je inname van dagelijkse verse groente en niet als plaatsvervangend.
Geschreven door: Astrid Kieven
